* حكمت (181) ارزش دوراندیشي و پرهیز از كوتاهی

حاصل كوتاهي، پشیماني و حاصل دوراندیشی، سلامت است.

* حكمت (182) شناخت جایگاه سخن و سكوت

آنجا كه باید سخن درست گفت، در خاموشي خیري نیست، چنانكه در سخن ناآگاهانه نیز خیري نخواهد بود.

* حكمت (183) باطل گرایي و اختلاف

دو دعوت به اختلاف نرسد جز اینكه یكي باطل باشد!

* حكمت (184) ویژگي هاي اعتقادي امام (ع)

از روزي كه حق براي من نمایان شد، هرگز دچار تردید نشدم!

* حكمت (185) ویژگي هاي اعتقادي امام علي (ع)

هرگز دروغ نگفتم و به من دروغ نگفتند و هرگز گمراه نشدم و كسي به وسیله من گمراه نشده است.

* حكمت (186) آینده سخت ستمكاران

آغاز كنندة ستم، در قیامت انگشت به دندان مي گزد.

* حكمت (187) ضرورت یاد قیامت

كوچ كردن نزدیك است!

* حكمت (188) ضرورت حق گرایي

هر كسی كه با حق در آویزد، نابود مي گردد.

* حكمت (189) ارزش صبر و خطر بي تابي

كسي را كه شكیبایي نجات ندهد، بي تابي او را هلاك گرداند.

* حكمت (190) معیار امامت

شگفتا! آیا معیار خلافت صحابي پیامبر بودن است اما صحابي بودن و خویشاوندي ملاك نیست؟ (از امام شعري در همین مسئله نقل شد كه به ابابكر فرمود) اگر ادعا مي كني با شوراي مسلمین به خلافت رسیدي، چه شورایي بود كه راي دهندگان حضور نداشتند؟ و اگر خویشاوندي را حجت مي آوري، دیگران از تو به پیامبر نزدیك تر و سزاوارترند.

* حكمت (191) مشكلات دنیا

انسان در دنیا هدفي است كه مرگ ها به جانب او تیر مي اندازند، و غارت شده اي است كه بلاها به سویش مي شتابند. با هر نوشیدنیش جرعه اي جهنده در گلو، و با هر لقمه اش گلوگیري است.

بنده به نعمتي نمي رسد مگر به بهاي ازدست دادن نعمتي دیگر، و به پیشواز روزي از عمرش نمي رود مگر

به جدایي روزي دیگر از مدت عمرش. پس ما یاران مرگیم، و جان هاي ما هدف نابودي ها ، پس چگونه به ماندن جاودانه امیدوار باشیم در حالي كه گذشت شب و روز بنایي را بالا نبرده، جز آن كه آن را ویران كرده و به اطراف پراكند!

فراهنگ**1003**